ปีนี้ขอนแก่นและอีกหลายจังหวัดแถบอีสานช่างน่าเที่ยวสุดๆ โดยเฉพาะสำหรับนักท่องเที่ยวสายชิม ด้วยฟู้ดซีนที่มีความหวือหวาน่าสนใจเกิดขึ้นไม่หยุด
ห่างจากศูนย์กลางความเจริญในตัวเมืองขอนแก่นกว่า 30 กิโลเมตร ร้านอาหารเล็กๆ ในฟาร์มเกษตรแห่งหนึ่งมีลูกค้าหลั่งไหลกันมาแน่นขนัดกว่าที่เคย ที่นี่คือ มีกินฟาร์มซึ่งเพิ่งได้รับรางวัลบิบ กูร์มองด์ จากไกด์บุ๊กปกแดงคู่มือนักชิมระดับโลกอย่างมิชลินไกด์ ซึ่งในปีล่าสุดเพิ่งมีการขยายพื้นที่มายัง 4 หัวเมืองสำคัญในภาคอีสาน และหนึ่งในนั้นมีขอนแก่นรวมอยู่ด้วย
“ลูกค้าของคาเฟ่เราเพิ่มขึ้นเป็น 2 เท่าหลังจากได้รับรางวัลจากมิชลินฯ บอกตรงๆ ว่าเราประหลาดใจมาก และยังรับมือไม่ค่อยทันเลย”
จงรัก ‘ปู’ จารุพันธุ์งาม ในวัยสี่สิบต้นๆ บอกกับเรา ย้อนกลับไปเมื่อราว 7 ปีที่แล้วปูบุกเบิกพื้นดินที่แห้งแล้งรกร้างห่างไกลเพื่อทำสวนเกษตร ในเวลานั้นหญิงสาวคนนี้เพิ่งอายุเพียงแค่สามสิบกลางๆ เท่านั้น หากวันนั้นมีใครสักคนมาบอกว่าฟาร์มและร้าน
อาหารเล็กๆ ที่เธอกำลังทำจะกลายเป็นต้นแบบของแหล่งท่องเที่ยวสร้างสรรค์ในภูมิภาคนี้ รวมถึงได้รับรางวัลจากคู่มือระดับโลกอย่างมิชลินไกด์คงไม่มีใครเชื่อ เพราะด้วยความที่มีกินฟาร์มอยู่ไกลจากตัวเมืองขอนแก่นค่อนข้างมาก และไม่ใช่ร้านอาหารซึ่งอยู่มานานหลายสิบปี เหมือนกับหลายร้านที่ได้รับรางวัล จึงทำให้เธอรู้สึกตกใจ หากในขณะเดียวกันก็ดีใจมากเช่นกัน
จากความฝันว่าอยากมีบ้านสวน แล้วเปิดเป็นบ้านพักให้คนได้เข้ามาพักผ่อน ใช้เวลาเยียวยาตัวเองใกล้ชิดธรรมชาติจงรักจึงเปิดฟาร์มแห่งนี้โดยมีคาเฟ่เล็กๆ ขายอาหารเป็นส่วนหนึ่ง อาหารของมีกินฟาร์มเป็นเมนูสูตรครอบครัวจากแม่ของเธอที่มีรสมืออร่อย เป็นอาหารอีสานที่เรียบง่าย และจริงใจไม่ต่างอะไรจากฟาร์มแห่งนี้ เน้นใช้วัตถุดิบที่มีอยู่ภายในฟาร์มและท้องถิ่น ตั้งแต่ข้าวจี่ข้าวเหนียวอัญชันชุบไข่ซึ่งเป็นอาหารเช้าของลูกค้าโฮมสเตย์ก็ใช้ไข่สดๆ ที่เก็บจากเล้าเสิร์ฟมาพร้อมเตาถ่านให้ลูกค้าได้ย่างสนุกเองแล้วกินแบบร้อนๆ ส่วนเมนูประจำของคาเฟ่ก็อย่างสลัดที่เด็ดเอาผักสดๆ จากสวนราดน้ำสลัดโฮมเมด ยำผักกูดจากสวน ปลาที่เลี้ยงในกระชังท้ายเขื่อนอุบลรัตน์ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากฟาร์มนำมาทำเป็นปลานึ่งหรือปลาทอดกินกับแจ่วพริกสด ส้มตำไก่ทอด และขนมจีนน้ำยาปลาจากพริกแกงตำเองสูตรของคุณแม่เจ้าของฟาร์ม ไส้กรอกอีสานรสเปรี้ยวซึ่งเป็นของดีของเด็ดจาก อ.ภูเขียว รวมถึงยังมีพิซซ่าเตาดินที่ก่อขึ้นเอง ฯลฯ การได้รับรางวัลบิบ กัวมองด์จากมิชลินฯ ทำให้เธอตั้งใจที่จะพัฒนาเพิ่มเติมเมนูใหม่ๆ รวมถึงให้บริการรองรับนักท่องเที่ยวที่เพิ่มมากขึ้นให้ดีขึ้นด้วย
หลายคนอาจจะยังติดภาพอีสานที่ดูกันดารพื้นบ้านในอดีต ไม่มีแหล่งท่องเที่ยว
ธรรมชาติสวยๆ เหมือนภาคอื่นๆ มาแล้วคงไม่มีอะไรเที่ยวหรืออะไรเก๋ๆ เจริญตาเจริญใจทำ ทุกวันนี้ภาพจำแบบนั้นได้เปลี่ยนไปแล้ว มีกินฟาร์มเป็นเพียงหนึ่งในตัวอย่างของหลายกิจการของลูกอีสานคนรุ่นใหม่ผู้ระหกระเหินไปเติบโตยังเมืองใหญ่อย่างมหานครกรุงเทพฯ หรือแม้กระทั่งใช้ชีวิตช่วงหนึ่งอยู่ในต่างประเทศ ซึ่งเมื่อตัดสินใจกลับบ้านเกิดในช่วงทศวรรษที่ผ่านมานี้ ก็ได้นำเอาประสบการณ์และรสนิยมที่หล่อหลอมเป็นส่วนหนึ่งของตัวเองมาก่อร่างสร้างกิจการขึ้นในจังหวัดใจกลางภาคตะวันออกเฉียงเหนือแห่งนี้
ทุกวันนี้มีกิจการเก๋ๆ ของคนรุ่นใหม่เกิดขึ้นทั้งในตัวเมืองและในท้องถิ่นนอกเมืองเกิดขึ้นมากมาย ไม่ว่าจะเป็นร้านอาหารในท้องทุ่งนาที่ผสานอัตลักษณ์ท้องถิ่นและรสนิยมร่วมสมัยเอาไว้อย่างน่ารักกระจายตัวอยู่แทบทุกจังหวัด โดยเฉพาะในจังหวัดขอนแก่นที่มีทั้งร้านขนมอบของปาตีซีเยมือฉมังมีทั้งเค้กหรือครัวซองต์ที่อร่อยไม่แพ้ในเมืองกรุง โรงคั่วและร้านกาแฟสเปเชียลตี้ บาร์คราฟต์ค็อกเทล ร้านวากิวบาร์ ร้านอาหารอิตาเลียนต้นตำรับ ฯลฯ หรือแม้แต่ร้านอาหารของเชฟยอดฝีมือที่กลับไปเปิดร้านอาหารยังบ้านเกิด โดยนำภูมิปัญญาอาหารท้องถิ่นมาปัดฝุ่นต่อยอดยกระดับให้มีความสากลร่วมสมัย ซึ่งสิ่งต่างๆ เหล่านี้ก็สอดคล้องไปกับการที่ภาครัฐไทยพยายามผลักดันให้การท่องเที่ยวเชิงอาหารบูมขึ้นมาในอีสานตลอดช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ จนล่าสุดเมื่อมิชลินไกด์ฉบับปี 2566 ได้ขยายพื้นที่มาถึงยัง 4 จังหวัดหัวเมืองภาคอีสานอย่าง นครราชสีมา ขอนแก่น อุดร และอุบลราชธานี จึงทำให้ฟู้ดซีนของอีสานปีนี้ยิ่งคึกคักขึ้นเป็นพิเศษ
