ว่ากันว่า ชาวเนปาลได้รับอิทธิพลแห่งศาสตร์บำบัดด้วยเสียงจากชาวทิเบตและอินเดียเมื่อราว 3,000 ปีก่อน โดยมีรากฐานมาจากพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์ทางจิตวิญญาณของศาสนาฮินดูและศาสนาพุทธ เพราะนักบวชนิยมนำขันทองเหลือง (Singing Bowls) หรือเครื่องดนตรีพื้นเมืองอื่น ๆ อย่างฉิ่งหรือกระดิ่งทองเหลือง (Tingcha Cymbals) มาใช้ประกอบการสวดมนต์ นั่งสมาธิ การทำศิลปะสร้างสมาธิ หรือ แมนดาลา (Mandala) รวมถึงการชำระศูนย์พลังงาน หรือ จักระ (Chakras) ทั้ง 7 ให้บริสุทธิ์และกลับสู่สภาวะสมดุลอีกครั้ง

ศาสตร์การบำบัดด้วยเสียงมีพื้นฐานมาจากหลักการที่ว่า ทุกสรรพสิ่งในจักรวาลและร่างกายของคนเราล้วนอยู่ในสภาวะของการสั่นสะเทือน เมื่อคลื่นความถี่ตามธรรมชาติของร่างกายถูกรบกวนด้วยอารมณ์ด้านลบในชีวิตประจำวัน ส่งผลให้ร่างกายและจิตใจเสียสมดุล เสียงของ Singing Bowls จะสร้างแรงสั่นสะเทือนที่มีผลต่อเซลล์และจักระทั้ง 7 ภายในร่างกาย ช่วยปรับคลื่นสมองให้เข้าสู่สภาวะผ่อนคลาย มีสมาธิ และคลายความวิตกกังวลได้ดี กระบวนการนี้เรียกว่า ‘Brainwave Entrainment’ หรือการปรับระดับคลื่นสมองด้วยเสียง ซึ่งเป็นส่วนสำคัญในการบำบัดด้วยเสียงนั่นเอง โดยเครื่องดนตรีที่นิยมใช้ในการบำบัดด้วยเสียง ได้แก่